Çanakkale aynı zamanda,şanlı ve eşsiz bir destandır.Bu destanın içinde hayali devletler değil,bunlar dan daha vahşi,daha gaddar,daha acımasız düşmanlar rol almış,her türlü çirkin ve reziliklerle bir milleti yok etmeye çalışmışlardır.Buna karşılık Mehmetçik,aklın almadığı,gücün yetmediği taş kalplilerin anlayamadığı ibret sahneleri icra etmiştir.Yerinden kaldırılamayan gülleler sırtlanmış,inanamayan akılların şaşkınca bakan gözleri  önünde, en muhteşem zırhlılar denizin dibine gönderilmiştir.Sayı,teçhizat ve teknoloji bakımından bakımın dan,kendisinden çok avantajlı,hiç de adil olmayan bir güce karşı, akla hayale gelmeyen üstünlükler gösterilerek,dünyaya savaş ve insanlık dersi verilmiştir.

Öylesine gerçektir ki uğruna feda olunan topraklar ve şüheda’nın yattığı yer,anaların ak sütü kadar tertemiz,misk kokan vatan topraklarıdır.O yüzden,öylesine kutlu ve öylesine eşsizdir.Mehmetçik bire karşı on kat düşmana eyvalah etmemiş,rakipleri modern silahlarla donanımlı iken,o cephelerine taştan düğme yapmış,yırtık ve söküğü kendi dikmiş,azda olsa yiyeçeğini yanındakiyle paylaşmıştır. Yeri gelmiş, feryatlarına dayanamadığı düşmanını, şefkatle sırtlayıp cephe gerisinde taşımıştır. Buna rağmen kurtardığı düşmanı tarafından kalleşçe arkadan vurularak şehit edilmiştir.

Utanmadan, sıkılmadan yedi düvel bir araya gelerek, her türlü barbarlıklarını icra etmek adına topraklarımıza saldıran bu arsızlar, sonra da pişkince bu savaşın sonuçlarında bizi sorumlu tutmaya çalışmıştır. Diyeceğim o ki; Çanakkale bir ibret tablosu, istifade edilmesi gereken eşsiz bir eser, onlarca ders çıkarılacak eşi benzeri olmayan bir kaynaktır. Çanakkale Destanı`nı yazanların ruhları şad olsun. Bir sonraki sayıda buluşmak üzere esen kalınız.