İmtihanlar derya gibidir. Kim ondan nasibini alırsa bilsin ki Allahü Tealanın sevgili kuludur. Bazı kimselerden şöyle tarifler işitiriz. Etrafınıza baktığınızda birçok kimse görürsünüz. Hiçbir iyi niyeti olmadığı halde, Allah’a kulluğunu yapmadığı halde her türlü yanlış işlere bulaştığı halde ekonomik yönden hiç sıkıntı çekmezler. Her istediklerine ulaşırlar, rahat içinde yaşarlar.

Tabi biz onların kolay alıp verdiklerine bakarak, bizim almakta, ulaşmakta zorlandığımız birçok konuda onların kolay ulaşabildiklerini görerek onların huzurlu olduğunu zannederiz ama kim bilir onların kendi içlerinde ne sıkıntıları vardır? Ne korkuları vardır. O ayrı bir durum. Biz bir kul olarak Rabbimizden gelen hayır ve şerre hamd etmek gerektiğine inanırız. Rabbimiz buyuryor ki; “Ben bu dünyada sadece sevdiğim kullarıma sıkıntılar verebilirim. Böylece sıkıntılı anlarında dua etsinler, beni ansınlar isterim. Sevmediğim kullarıma da dünya da rahat içinde yaşatırım ki onların cezası ahrette verilecektir.” Yani diyeceğim şu ki, dünya burası. Seni üzen şeyler elbette olacaktır. O yüzden sakın isyan etme. Rabbinn seni sevdiğini unutma. Dünya’ya gelme amacımız, ahretimiz için güzel ameller biriktirip ve ahretimiz için çalışıp Allah’ın rızasına kavuşmak.

Nihayetinde bir gün toprağın altına girdiğimizde bizden kalanları pay ediyor olacaklar. Bütün kötülüklerden arınmak sadece içten ve samimi bir şekilde tövbe etmekten geçer. Bizim Rabbimiz, bizi bizden daha iyi biliyor. O çok merhametli, merhametlilerin en merhametlisidir.

Dünyanın tatlı şeyleri ve geçici nimetleri ancak dinimize uymaya yardımcı oldukları zaman faydalı ve helal olurlar. Dünya kazancı, ahret kazancı ile birlikte olduğu zaman işe yarar. Ahireti kazanmaya yardımcı olmayan dünya zevkleri şekerle kaplanmış zehir gibidirler. Nefsimiz ise en büyük düşmanımız. Eğer dünyaya gelme amacımızı unutursak veya unutmuşsak Rabbim bizi gaflet uykusundan uyandır. Bizi nefsimize uyanlardan eyleme, amin.