Çölde yolculuk ediyorlardı. İki arkadaş idiler. Bir ara hiç olmadık bir sebepten dolayı bir konuda anlaşmazlık yaşandı. Birbirine karşı kendi düşüncesini savunurken iş her ikisinin de öfke kontrolünü kaybettiği ana kadar sürüklendi… Aralarında ki restleşme o kadar ileri gitti ki, öfkesine hakim olamayan arkadaşın birisi, hiç yapmadığı bir hareketi sergiledi… Tokat suratına şaklayan arkadaşın canı çok yandı… Ama dişlerini sıktı. Çok zordu sabretmek ama zor olanı seçti. Yutkundu ama tek kelime etmedi. Hatta öfkesini dindirmek için yere oturmak gerektiğini hatırladı, hafifçe yere oturdu. Kızgın çölün sıcaklığına rağmen öfkesinin geçmesi için oturması gerektiğini bildiriyordu. O esnada çölde ki kuma parmağıyla şu satırları yazdı:

                “Bu tokat bana en iyi arkadaşımdan geldi.” Arkadaşı da susuyordu. Yapılan bir iletişim hatasıydı… Ama aklı başında insanlardı. Bir müddet sonra herkes kendi dünyasında kendi muhasebesini yaptı,sakinleştiler. Ayrı düşdükleri konudan söz etmeden gitmek gerektiğini dile getirdiler ve yollarına devam ettiler. Toz toprak içinde kalmışlardı. Bir hayli de yorulmuş, acıkmış ve susuz kalmışlardır… İleride bir vaha gördüler. Hatta orada suya girip temizlenebilir. Öyle yaptılar. Yıkanma esnasında fakat yiyen arkadaş dengesini kaybedip bataklığa saplandı. Boğulmak üzereyken arkadaşı yetişip arkadaşını kurtardı.

                Onun bu hareketi az önce şamar yiyen arkadaşını duygularını tekrar altüst etti. Bir ara tenha bir yere çekildi ve bu kez kum üzerine değil bir kil üzerine yazdı duygularını: “Beni boğulmaktan en iyi arkadaşım kurtardı.” Birini kuma diğerini kil parçasına yazdığını gören arkadaşı merak etti: “Sana tokat attığımda ki öfkeni kuma yazdın. Seni kurtardığımda ise teşekkürünü kayaya yazdın. Sebebini öğrenebilir miyim?”

                Arkadaş gerçek arkadaşlığa yakışacak mükemmellikte bir cevap verdi: “İncindiğimizde öfkemizi kum üzerine yazmalıyız ki, tez zaman da silinsin gitsin. Bir iyiliği ise kaya üzerine yazmalıyız ki kolay unutulmasın.”

                Bir sonra ki sayıda buluşmak üzere esen kalınız.