Çok meşhur atasözüdür “ Arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim.”
Bu söz bizlere arkadaşın önemini ne güzel anlatıyor. Bütün bu insanlar sevgiye, ilgiye ve şefkate muhtaçtır. En fazla muhtaç olanlar ise bebekler ve küçük çocuklardır. İnsan, doğumundan ölümüne kadar eğitime muhtaç bir varlıktır. O nasıl bir çevrede yetişirse, ona göre bir eğitim alır ve yönlendirilir. Aile, okul, arkadaş ve medya insanı özellikle gençleri yönlendiren çevrelerdir. İnsanlar her zaman çevresinde iyi örnekler görmeye, bunlara teşvik edilmeye, kötü örneklerden ise uzak tutulup korunmaya muhtaçtır. Etrafından ne kadar güzel mesajlar alırsa, kişiliği o kadar müsbet olarak gelişir. kötü insanlara özenerek onlar gibi olma hevesi insanlara her kötülüğü çok kolay bir şekildeyaptırır. Kötü arkadaş tuzağına düşen zararlı ve tehlikeli şeylerle tanışır. Onları göre göre gözünde basitleştirirve çok rahatça yapmaya başlar. Çirkeflere bulaşan kişinin ondan kurtulması artık çok zordur. Elini verse, kolunu kurtaramaz… İnsanın dini, arkadaşının dini gibidir. Çok meşhur atasözüdür, “ Arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim.” Bu atasözü bizlere arkadaşın önemini ne güzel anlatıyor. Dünyanın en değerli şeyi iyi arkadaştır. En felaket olan şeyi de kötü arkadaştır. Kötü arkadaş yılandan daha tehlikelidir. Yılan sokarsa, insanı birkaç gün sancılar içinde kıvrandırır. Çok zehirli ise öldürür. İkisi de dünya hayatı ile ilgilidir. Biz zaten ölmek için dünyaya gönderilmişiz. Kötü arkadaş insanı hem dünyada hem de ahrette büyük felaketlere, sıkıntılara ve acı çekmeye sevk eder. İnsanları kötü arkadaşlarla beraber kılan şeyler yalnızlık, cehalet, kötü örneklerdir. Kendimizi ve bilhassa çocuklarımızı bu “mikrop”lardan korumaya çalışmalıyız. Tehlike çok büyüktür. Arkadaş seçerken şunlara dikkat etmeliyiz: akıllı olmalıdır. Aptal dost sana iyilik yapacağı yerde kötülük yapar. Dindar olmalıdır. Dini vecibelerini yerine getirmeyen, haramlardan sakınmayan en büyük kötülüğü kendine yapar. Kendine kötülük yapanın başkalarına ne yararı olur? Güzel ahlak sahibi olmalıdır. Güzel ahlak, kıyamet günü amellerin tartıldığı terazinin hayır kefesinde en çok ağırlığı olan şeydir. Güzel huya sahip olabilmek için, güzel huylularla beraber olmalıdır. Hiç kimse insana arkadaşı kadar tesir edemez. Ne annesi, ne babası, nede hocası… dünyaya aşırı derecede düşkün olmamalıdır. Böyleinsanlar menfaatleri uğruna her insanı satabilirler. Onlara güven olmaz. Dünyaya olan düşkünlük asrımızda had safhaya ulaşmıştır. Bazı insanların artık gayesi haline gelmiş, onun elde edebilmekten başka bir şey düşünemezler.