Bazen düşünüyorum da küçümsediğimiz büyüklüğünü fark etmediğimiz o kadar şey var ki …Benim çocukluğumun okul şarkılarının biriydi belki de. ’’Benim annem güzel annem’’…Yanılıyor olabilirim ama ‘’Beni al kollarına diye sürüyordu sanırım’’…Ne kadar basit sözler öyle değil mi? Değil! insanın bir annesinin olması o denli güzeldir ki bu güzellik o dünyaya getiren, besleyip büyüten o kadının, bir kadın olup olmamasıyla hiç ilgili değildir. Her kadın güzeldir güzel olmasına ama bir kadın eğer annesiyse sadece güzel değildir, dünyanı en güzel kadınıdır. Her anne dünya güzelidir. Belki de değerini bilmek konusunda en anlayışsız olduğumuz konulardan biri anne sevgisi. Anadolu kadını kadar Sevecen , Fedakar, Müşrik, sanki sadece anne olmak için yaratılmış başka bir kadın örneği var mı acaba dünyada? Yaşadığın memleketin adında ‘’ana’’ olan insanlar başka nerede var? Bir anneye sahip olmanın, yine yanlış söyledim, bir annenin bize sahip çıkması durumunda olmanın,onun güzelliğinin bizi kollarına alacak,bize evladım diye sarılacak bir varlığın bulunmasının güzelliğini unutuyoruz bazen… Unutmayalım!
ANACIĞIM
Nasıl hatırlamam anacağım nasıl
Kaç geceler bana ninni söylerdi
Hasta olunca oydu baş uçumda bekleyen
Biraz yorulmayayım ,üzülmeyeyim hemen
Alır kucağına okşardın saçlarımı öperdin.
Nasıl hatırlamam anacağım nasıl
Uzun kış geceleri masal gibiydi masal
Güzel çoban kızları , iyi kalpli sultanlar
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Şimdi ne o dünkü çocuk ,nede o masal kaldı.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı
Akşam biraz geciksem yollara düşerdi
Sokağa çıkarken “yavrucuğum üşütme” derdi.
Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı…
ANALAR
Ne güzel hayatı analarla yaşamak
Yürekleri temiz, alınları ak
Duyguları bile haramdan uzak
Sıcak analar bilirim.
Yurdumuzun, yuvamızın orta direği
Dünyada ki varlıkların en mübareği
Elimize diken batsa yüreği
Yanacak analar bilirim.