İstanbul müdafileri ve şehir ahalisi 53 gündür devam eden muhasara neticesinde gece gündüz çalışmaktan yorulmuştu. Zira Topkapı mıntıkasında yoğunlaştırılan top atışlarının yaptığı tahribatı tamir edebilmek için devamlı faaliyet göstermek gerekiyordu. Ayrıca her defasında açılan gedikler büyüdüğünden tamir içinde gerekli mesainin arttırılması zorunlu hale geliyordu.Bu durum ise müdafilerde yılgınlık ve bozgunluğa sebep oluyordu.
İmparator ise son umumi hücumu atlatabilmek için elinden gelen bütün gayreti gösteriyordu. Bu hücumunda püskürtülmesi ile Türklerin ümitlerinin kırılıp geri çekileceklerini kuvvetle tahmin ediyordu. Rahipler her gün olduğu gibi yine halkın maneviyatını yükseltmek ve mukavemet fikrini artırmak üzere ilahiler okuyarak ”mukaddes ”resimleri taşıyarak şehri dolaşıyordu.
Ancak bu kez hiç beklenilmeyen bir olay cereyan etti.”Mukaddes Resim” hiçbir sebep yokken rahiplerin elinden kayarak yüzüstü yere düştü. Herkes bağırarak resmi kaldırmaya koştu fakat resim sanki kurşun misali ağırlaşmış ve toprağa yapışık bir hal almıştı. Bu vaziyette resmi yerden kaldırmak mümkün olmadı. Herkes ağlaşmaya ve dua etmeye başlamıştı sonunda papazlar resmi kaldırarak merasime devam ettiler ise de bu olağanüstü hadise bir hayır alameti olarak görülmedi ve kısa zamanda şehir halkı arasında yayılarak kalplere korku saldı.
Bu arada umumi hücum kararının Türk ordusunda uyandırdığı şevk ve heyecanı gözleyen Bizanslıların maneviyatı tamamen sarsılmıştı. Baş Piskopos Leonardo şehir halkının o gün ki halini anlatırken;
“eğer sizde bizim gibi Türklerin, Lailahe illAllah Muhammedin Resul Allah diyerek hep bir ağızdan cihanı dolduran haykırışlarını duysaydınız hakikaten teessür içinde kalırdınız,”demektedir.
Barbaro ise; “biz Hıristiyanlara gelince bütün gündüz ve gece Tanrıya, mukaddes Meryem Ana’ya, semadaki bütün azizlere bizi muzafferiyete kavuşturmaları için dua etmekten başka ne yapabilirdik” diyerek son günlerde ki aczi yetini ortaya koymaktaydı.
Buna rağmen Bizans tarafında askeri hazırlıklar bütün gün devam etti.28 Mayıs günü imparatorla jüstinyanı, beraber bütün surları gezerek noksanları mümkün mertebe gidermeye çalışırken müdafileri de teşvik ettiler. Ardından Ayasofya kilisesinde bizans ve ecnebi büyüklerini toplayan imparator onlardan birlik ve beraberlik içinde çarpışmalarını istedi ve kendisinin milleti için ölmeye kati karar vermiş olduğunu söyledi. Nutku dinleyenler din ve memleket için ölmeye hazır olduklarına ant içtiler.