Bir yabancı seyyahın kalemiyle Osmanlı payitahtındaki bir Kurban Bayramı şöyle: “Tanzimat öncesinde sığır eti pek makbul olmadığından koyun eti tüketilirdi.17 Kasım Cuma günü Türklerin bayramı idi.Bayram 3 gün devam eder ,bu bayramlarda pazara birçok koyun getirilirdi.Herkes koyun yemek istiyor,fakirlere de et dağıtılıyor ve birbirlerine ikram ediyorlardı.Bayramda çok neşeli olunuyor hali vakti yerinde olanlar koyun kesip fakirlere dağıtıyorlardı.Bu bir nevi sadaka oluyor Türkler buna kurban “diyorlardı.
Kurban Bayramı’nda padişaha mahsus hazırlanan koç,özel kıyafetli vazifeliler tarafından beslenir taşınırdı.Kurban Bayramları’nda padişah için 9 baş kurban kesilir bunların ikisi arife günü akşamı Topkapı Sarayı’nda kesilip adandığı medreseye gönderilirdi.Diğer yedisi ise bayramın birinci günü sabahı Sultan merasimden saraya dönüşünde Binek Taşı önünde arabadan inişlerinde merasim ile kesilirdi.
Bayramdan önce subaylara ve memurlara birer maaş ikramiye dağıtılırdı.Ancak devlet hazinesinin zor durumda olduğu dönemlerde bazen bu ikramiye yarım maaşa düşürülmüş bazen de hiç verilmemiştir.Ayasofya ,Sultanahmet,Süleymaniye,Fatih gibi büyük camilerin ulemaya iftariye adı altında hediyeler dağıtılırdı.Cezasının üçte ikisini çekmiş mahkumların bir kısmı bir kısmı bayram vesilesiyle affedilirdi.
Bayramlarda askere şeker,kuzu eti,helva verilirdi.Zabtiyeye ise birer adet fes ve püskül verilir veya bedeli ödenirdi.Bayramın birinci günü hapishanelerdeki mahkumlara da helva dağıtılırdı.
Bayram günleri,Devlet-i Aliyye-i Osmaniye’de tatil günleri olarak ilan edilmiştir.Ancak devletin zor durumda olduğu zamanlarda bayram tatilleri kısa tutulurdu.Örneğin;1919 yılı Kurban Bayramı’nda ülkenin içinde bulunduğu durum sebebiyle bayramın üçüncü ve dördüncü günlerinde devlet daireleri açılmış ve bütün memurlar işlerinin başında mesaiye devam etmişlerdir.