Tükendi kalmadı ömrümün sermayesi canımdan başka.
Seni gerçekten seviyordum bil sanma sakın şaka.
İnanmıştım sana sevmiştim umut bağlıyorum bu aşka.
Kalmadı tükendi ömrümün sermayesi tek canımdan başka.
Lisanım kafi değil sana sevgimi anlatmaya
Ne olur dur gitme bakayım yüzüne doya doya.
Senin için canımı feda etmek üzreyken bir damla suya.
Lisanım kafi değil güzelim bu aşkımı anlatmaya.
Aşk denilen nesne duyguların sevgiye dönüşüdür.
Karşı karşıya oturupda gözlerin hararetle gülüşüdür.
Ayrı kalan aşkların göz yaşı ile üzülüşüdür.
Aşk denilen nesne duyguların sevgiye dönüşüdür.
25.5.1992