Bu gün 3 Aralık. Yani Dünya Engelliler Günü.

Yani düne kadar sokağa çıkamayanların günü ya da diğer deyimle sokakta gördüğünüzde çoğunuzun, acıyarak baktığı insanların günü...

Engelliler, son yıllarda sokağa çıktı ama, onların sokağa çıkmasından da faydalananlar var. Yok demesin kimse. En iyi engelli üzerinden faydalanan, nemalananlar çoğunlukta. Yok diyenler yalan konuşur. En basiti, onları sokağa çıkartanların çoğu, hala onların yaşayabileceği bir ŞEHİR MOBİLYASINI hayata geçirmedi. (Çarşamba Belediyesi engellilere yardımları ile bu kesimi sevindiriyor.)

Onları sokağa çıkartanlar onların yardımına acımadan veya onların zerinden nemalanmadan iş yapmıyor. Onları sokağa çıkartanlar devlet dairelerinde kadrolu işe almadılar. Özel şirketlerde işe alanlar ise onların asgari ücretten maaş gösterirken, onların maaşına dahi el uzatmaktan utamıyorlarmış... Onlardan bile türlü yollardan nemalanma heyecanını yaşıyorlarmış ya rezalet...

Bu tipler her zaman utanmıyor, arlanmıyorlar. Hatta hatta onların kendi imkanları ile kurdukları aktivitelere çoğu katılmıyor. Toplum içinde mangalda kül bırakmayanlar, törenler bittiğinde sözleri de bitiyor.

Mesela ÇABES, ÇABED kuruldu kurulalı kim ne yardım yaptı. Ya da kaçınız yardıma koştu, acımadan severek destek oldu, maçlarında tribünleri doldurdu, kaçı yardım için dertlerini dinledi, paylaştı? Hangi siyasetçimiz, Sivil Toplum Örgütü temsilcilerimiz, bürokratlarımız, iş adamlarımız bu güne kadar canı gönülden yardım ve destek yaptılar.

Yukarıda sıraladıklarımdan bazı ismini açıklamayacağım öylesine kalbi güzel insanlar var ki!. Onlar hep destek verdiler ama ortaya çıkmadılar.  Onlar da iki elin parmaklarını geçmez.

Bazıları ise vaat, söz verdi ama piyasada kendileri yapmış gibi başkalarının yaptıkları üzerinden halkın gözüne baka baka utanmadan nemalandılar, nemalanıyorlar.

Dedim ya!. Bu gün 3 Aralık Dünya Engelliler günü...

Bakalım törenlerine, aktivitelerine kaç kişi katılacak. Katılanlardan iyi bakın kaç tanesi mangalda kül bırakmayacak coşacaklar. Ama gerisi her zaman olduğu gibi gelmeyecek gelin iyi izleyip görün...

Ama bu gün aldığım bir habere göre METRO Sahibi İşadamımız, eğitime katkısı ve desteği ile kalplere taht kuran Galip Öztürk, geçtiğimiz yıl büyük bir heyecanla kurdukları (ÇABES) takımına 2 adet Basketbol Tekerlekli Sandalyesi hediye edecek...

Bizimkiler uyumaya yani burnumuzun dibinde gece, gündüz iç içe yaşadığımız sözde büyükler bakalım utanacak mı?.

METRO sahibi Galip Öztürk, yine yardıma koştu. Onun yüreğinin ne kadar yumuşak olduğunu, Onun bizler okuyamadık ama gelecek nesiller okusun diyerek eğitim alanında ki katkılarını inkar edemez. Ve o Galip yine geldi hepsine GALİP...

Ben bu vesile ile 3 Aralık Dünya Engelliler Gününü tüm Engellilerimizin kutluyorum. Onlara temennim o ki: Gelecekte utanmayı, arlanmayı, yardımlaşmayı, destek olmayı seven, şehir mobilyaları ile iç içe acımadan el uzatan bir toplum olması adına şimdiden kendilerine sağlık ve sıhhat, yaşayabilecekleri bir Ülke diliyorum.

Nokta kadar bir yardım yapabilirsek ne mutlu bizlere. Yaptıklarımız varsa bizimle Allah arasında, şunu yaptık bunu yaptık davası değil bizimki. Bizim davamız bu gün bana yarın sana mantığı ile hepimizin potansiyel ENGELLİ olduğumuzu düşünmemiz yeter...

Mutlu ve (sağ)-lıcakla kalın...