Önceki gün Ulusal Medya’da ki bir manşet gündeme oturdu.% 52 ile darbeye maruz kalan, Mursi’ ye  atıfta bulunarak şu anki iktidara laf atan, medya gündemdeydi. Acaba ne demek isteniyordu.
Türkiye’deki, iktidar karşıtı medya ne demek istiyordu acaba? Bu ülkeyi yıllar öncesine mi döndürmek, o zamana bir özlem mi vardı diyor insan. Çünkü o medya bunlardan nemalanır, gündemi onlar belirler.

Kartel medyanın dediği olurdu hatta bu medya desteklenir. Köşe yazarları trilyonları götürürdü, gazete patronları şaşalı karşılandı. Şimdi diyorum ki hevesleri kursaklarında kalmıştı, eskiye özlem hala rüyalarında durmaktadır.

Bir zamanlar meşhur bir söz vardır. Türkiye İran olmaz, Tunus, Cezayir, Mısır olmaz deniliyordu. Gerçekten de öyledir. Türkiye’de darbeye meyilli kanunlar değiştirildi. Darbeye iştahlı polis, asker, tavsiye edildi.

Türkiye ’de her alanda reformlar yapıldı. Peki istenilen nedir? İstenilen kaos, iç karışıklık, iç savaş tabi ki buna göre bunların destekçileri dış destekli olduğu kanısındayım. Türkiye’deki son yıllardaki gelişmeleri, muhalefet beğenmese de, ülkedeki bazı büyük hizmetlerin önünü kesmek iktidarı karalamak maksatlı olduğu aşikardır. Peki kartel medya bunda başarılı olur mu?

Bu sadece hayalden ibarettir. Bu medya istediği kaynağı,parayı bu iktidardan alamamaktadır. Şimdi medyaya aktarılan paralar eskilerin mağdur gazeteleridir. Şimdi bakıyoruz, iktidar yanlı yayın yapan, haber yapan, görsel basın desteklenmekte olup, darbe yanlıları mağdurları oynamaktadırlar işte şimdiki kaynaktan mahsur kalan medya yayınının umudu 17/24 Aralık gezi olayları ve şimdide darbe çığırtkanlığıdır ama maalesef geç kalmışlarıdır. Peki %52 oy alınca, bu ülkede darbe olur mu heveslileri umduklarını bulurlar mı, bu sadece bir hayaldir. Geçenler de rahmetli olan Kenan Evren’in cenazesini hatırlatırım. Şimdiki gençlik soruyor. Cenazedeki helallik olayını o darbeciydi diyorum. Bugün ülkemizin çevresindeki ülkelerin hepsinde kaos, savaş ve iç karışıklık varken ülkemizin huzurunu bozmak isteyen iç ve dış mihraklar boş durmamakla beraber medya aracılığı ile aba altından sopa  göstermektedirler. Ama kimse daha yemiyor diyebilirim.

 60 darbelerini , 80 darbelerini  28 şubat post model darbelerini bu millet yaşamış bir daha da yaşamak istemiyor. Bu ülke demokrasiye geçene kadar çok bedeller ödemiştir. Artık insanlar uyanmıştır, özgürlüğü, hürriyeti doya doya yaşamaktadır. Türkiye’de bir iç karışıklık, kaos demek dünyanın sonu demektir. Şunu da söylemeden geçemeyeceğim. Huzur ve güveni, kim bozmak isterse onun önüne geçilmelidir. Bu medya olsa bile diyorum, kendini, bu ülkeden daha büyük kimse göremez belki beni, iktidar yanlısı yazmış deseler de bu gerçek ülke menfaat’ i adına böyledir. Bir ülkede darbe demek o ülkenin en az 20 yıl geri gitmesi demektir. Şu huzuru güven ortamı olmasına rağmen halen bu ülkede darbe ve kaos yanlıları varsa akıllarına şaşarım. Onların bu düşüncesi ölüden medet ummaya benzediğini hatırlatırım %52’yi rağmen darbeden umutlanan akıllılar siz Mısır’a  Tunus’a Cezayir’e Libya’ya kayıtlarınızı aldırın derim.