Yorgun, argın işten eve dönünce,

Halimi sorardı, anam olsaydı.

Üzülürdü, beni üzgün görünce,

Arkamda dururdu anam olsaydı.

‘Kuzum’ diye seslenirdi kızsa da,

Şükrederdi, dünyalığa azsa da

Çoklarını  geçim derdi bozsa da,

Sükunet arardı ,anam olsaydı.

Yavan da pişerse yağlıydı aşı,

Yalanla, hileyle olmazdı işi,

Çok çile çekti ya, sıktı hep dişi,

Sineye sarardı, anam olsaydı.

Kocaman yılları güzel bitirdi böyle,

Tam on taş bağrına oturdu böyle,

Koparmadı bağı, geldiği köyle,

Hayaller kurardı, anam olsaydı.

Gıyabi nafile gayrı ettiğin,

Yetsin artık, boşa atıp tuttuğun,

‘Vefa’ yolu değil ise, gittiğin ,

Helvanı karardı, anam olsaydı.