Bizim medeniyetimizin en önemli yanlarından birisi de insanımıza israf etmemenin önemini anlatmasıdır. İmkanların nasıl kullanılması gerektiğinde öğreten bir tanımdır. Buna göre, dünya ve ahirette işe yaramayacak işler, harcamalar israf olarak addedilir. Gereksiz harcanan paralar, açık bırakılan elektrik ve çeşmeler, hala kullanılır olduğu halde sırf moda adına değiştirilen atılan eşya ve elbiseler, okulların açılması ile tekrar gündem olan kaynak kitap israfı ve boşa giden zamanlar...

Bir insan nerede olursa olsun bu hususta azami hassasiyeti gösterip bütün kullanımlarda israf olmamasına dikkat etmek durumundadır. En büyük israf boşa geçen zamanlardır. Sevgili Peygamberimiz iki nimete işaret etmişler ve bunun sağlık ve boş vakit olduğunu belirtmişlerdir.

Salgın döneminde yaşananlar iki meselenin ehemmiyetini çok açık bir şekilde önümüze koydu. Sağlığa dikkat etmediğimizde ortaya çıkan manzara devletin topyekün birçok harcamalar yapmasına sebep olduğu gibi keza gelişmekte olan bir ülke olarak zamanımızı değerlendirme noktasında istenen performansı gösteremiyoruz  TV ve sosyal medya başında geçen zamanların faturası er geç ödenecek...

Nimetin devamı, bereketlenmesi onun gerektiği gibi kullanılması ile temin edilir. Elbette bir insan helal kazancını istediği gibi kullanacaktır, lakin yapacağımız harcamalar olması gerektiği şekilde olmaz ise bütün ülkenin etkileneceği bir vaziyeti ortaya çıkmasına sebep olabilir. İsraf şuurunda olan bir insan bilir ki evindeki elektrik, su vb. nimetler aynı zamanda milli servettir ve kimse gereksiz yere kullanamaz. Para kazanmak için büyük mücadele veren insanın onu harcamaya gelince gerektiği  gibi kullanmaması izahı çok zor bir durumdur. Millet olarak değerlerimiz içerisinde en mühimlerinden biri de israfa dikkat eden bir toplum olmamızdır...

 Bir sonraki yazımda buluşmak üzere esen kalın...