Çocuklar hata ya da yaramazlık yaparken de kendilerini ana baba tarafından çok sevilen olarak düşünürler. Ta ki anne baba kendilerine " dur yapma" yapma derken ve baş edemediklerinde cezalandırma yolunu seçmek zorunda kalırken onlara yaptıkları davranış anına kadar… İşte asıl yanlış ve hata da burada başlar… Siz ona ceza veya müeyyide (yaptırım) uyguladığınızda da sonuç alırken çocuğun iç dünyasından habersizsiniz. O ise sizin ceza uygulamanızı değil o uygulama ile kendini değersiz hissetmeye bqaşlamıştır…Sonra suçluluk duygusuna kapılacaktır…

        Siz sonuç almaya sevindikçe cezalandırma yöntemini her hatada veya yanlışta uygulamaya devam edersiniz…Siz devam ettikçe çocuk kendisini daha da suçlu, daha da sahipsiz, daha da kötü biri olduğunu düşünmeye başlar. Bu ise onun minik beyninde yıkımlara sebep olur. Çevresinden uzaklaşır, kimseyle iletişim kurmaya cesaret edemez hale gelir. Dahası kendi anne babasından yani sizden de korkmaya başlamıştır. Size de kendini açamaz. Çocuk cezanın yarmazlık yapıldığı için verildiğini kıyaslayacak olgunlukta değildir.

      Ceza bir çocuk için minik kalbinde güvendiği dağlara kar yağması olur… Hayatta annesine babasına bile güveni kalmayan çocuk ileride sadece "otorite" karşısında titreyen onun dışında hiçbir şey umurunda olmayan bir beyne dönüşecektir… Ve işin enteresan tarafı bir süre sonra ona verilen cezalar birer birer anlamsız kalmaya başlayacaktır…Daha büyük daha büyük cezalar gerekecektir…Ama her geçen gün çocukta hiçbir yetenek hiçbir beceri hiçbir heves kalmayacaktır…Siz ise çocuğunuz karşısında yetersiz kaldığınızı hissedecek daha çok üzüleceksiniz…

      Oysa amacımız ilkin o hayatı işlemesi değil miydi? Bunun yerine çoğumuza hata veya yanlış yaptığında ne yapması gerektiğini onun anlayacağı sadelikte söylemek hem kalıcı etki sağlar hem çocuğun öz güveni sarsılmaz.  Anne babaya güven  ve bağlılık devam eder. Örnek" Elimi bırakıp kaçarsan bir daha sokağa çıkamazsın" yerine "Elimi bıraktığın zaman seni korumakta zorlanırım" cümlesi hem çocukta korku oluşturmaz hem bir daha elinizi bırakmaz.

            Gelecek sayıda buluşmak üzere esen kalınız.