İnsan ölür, beden çürür ama ruh ölmez.
İnsan ne zaman ölümlü bir varlık olduğunu anlarsa, onun idrakına varırsa tüm işler hallolmuş olacaktır.

İnsan aldandı, insan gaflette, insan dehalette…
Bunlar yaşantının bir parçasıdır…
Değerli dostlar; insan maddenin esiri ve kölesi olmuştur.
Bunu ispatlamaya gerek yoktur. Sadece kendimize bakalım yeter.
Bu gaflet ve maddesel yaşantı insanı manevi boyutun soyutlaştırıp bir robot haline getirmiştir.

Sosyal etkinliği ve kültürel yaşantıdan soyutlaşan insan ve topluluğun toplum ahlakını ve hayat dürtüsünü bozacak ve hayatı yaşanmaz hale getirecektir.

Bu konular irdelemek için sosyolog ya da başka bir bilim dalında staj yapmaya gerek yoktur.
Basından ya da sosyal medyadan da gördüğümüz üzere halk arasında yapılan sosyal deneyler de halkın ne halde olduğunu görmekteyiz.

Materyalist ve üstdüzey bir hayat sürme çabaları israf ve yokluğu ve maneviyat eksikliği insanı insan olmaktan soyutlayıp tam bir canavar profil oluşturmuştur. İnsanların doğasına kendini etrafına ve hayat dürtüsüne verdiği zararları burada yazsak sayfalar almaz.

Kendini yetiştirmemiş insanlar profiliyle kendi doymuşluğu içinde boğulan insanlar görmekteyiz.
Bu mudur hayat hayır!
Peki insanlığı yukarıdaki yazdığım notlara iten nedir?
Sürükleyen etkenler nelerdir?

Bir aile yaşantısı çevrenin etkinliği karakteristik ve en önemlisi manevi yaptırım hayatta bakış açısıdır.Eğer İslami şuur ve bilinç olsaydı farklı bir hayat sitili, huzurlu bir toplum, sağlıklı bir aile, barışçıl bir nesil oluşacaktı.

Ama maalesef iki yazdığım profilin çok uzağındayız.
Fakat biz neden bu hale geldik?
Peki şöyle yıllar öncesi çocukluğumuz ya da gençliğimizi bilinç altına bir uzun soluklu yolculuk yapınız.Ve günümüzde karşılaştığımız ekonomik sıkıntısı olmayan hür özgür çevresiyle her gün haşır-neşir bir çocukluk yaşantından bugünkü stresi de iş güç ekonomik sıkıntılarla yoğurulan bir hayat…
 

Gidişatımız iyi değil. Bunu anlatmak istiyorum…
İnsanlık buhran içinde. Maneviyat fakirliğin içinde toplum huzuru ve Sükunete ihtiyacı olan bir toplum olmak istiyor. Huzur istiyor, istikrar istiyor, düzen bozuk.

Bir daha söylüyorum gidişat hiç iyi değil.
Gerçekten iyi değil. Ahlakımız bozuldu. Artık yapımız bozuldu. Yaşantımız bozuldu.
İnançlar bozuldu. Bugün dininden bir haber yaşayan toplum olduk.
Bu gidiş nereye…
Olumsuzluk, çaresizlik, cehaletsizlik her safadan bozukluk başını almış gidiyor.

Değerli dostlar; Uyanmalıyız. Uyanmak zorundayız. Kimse hiçbir şeyine güvenmesin.
Camiideki hocalar, hacı hocalar, toplum önünde bulunan ve din ilim adamları âlimler ve kimler kimler… Herkes sorumludur.
Buna ben de dahilim. Peygamberler insanlara uyarıcı olarak gönderilmiştir.
Yaradıcı mevlamız insanlarada öğrette bulunup, ‘Peygamberlerine yardımcı olunuz’ emrini veriyor.
Uyan gafletten uyan. İsyandan uyan. Gidiş felakete doğru. Sona doğru…

Allah’ım bizlere ve ahlak sünneti yaşamayı, Kur’an-ı yaşamayı nasip et.
Rabbim toplumumuza uyanış, hidayet nasip etsin.