Eskiden hatırlıyorum da… Samsun milletvekilleri Salıpazarı’na sık sık gelir, çarşıda esnafla selamlaşır, bir çay içimlik muhabbette bulunurlardı. İlçenin derdini yerinde dinler, notlarını alır, Ankara’ya döndüklerinde bir şeyler yapmak için gayret ederlerdi. Kimse “her şey çözüldü” demezdi ama “en azından ilgileniliyor” duygusu olurdu.

Peki şimdi?

Salıpazarı unutuldu. Sahipsiz kaldı.

Bir Ramazan Bayramı daha geçti. Ne gelen var, ne giden. Mecliste 9 milletvekiliyle temsil edilen Samsun’un vekilleri, Salıpazarı’nı listede dahi tutmamış gibi.

Bayram bayramdır; bir tebessüm, bir el sıkışması, bir “nasılsınız” bile çok şey ifade ederdi. Hele hele küçük ilçelerde…

Ama belli ki bizim ilçenin yolu vekillere uzun geliyor.

Unuttular bizi…

Unuttular ki; bu halk, seçimden seçime hatırlananlardan olmaktan bıktı artık.

Unuttular ki; oy verilen eller bir gün sandıkta başka yerlere dönerse şaşırmasın kimse.

Şimdi burada, bu satırlarda sitem var ama umut da var.

Yaklaşan ilk seçimlerde, belki de bazı şeyleri yeniden hatırlatır. Belki bu yazıyı birileri okur da, “Ya Salıpazarı’na uğramayalı kaç zaman oldu?” der.

Yol bir kahveden, bir esnaf ziyaretinden geçer bazen; halkla tokalaşmaktan, göz göze gelmekten…

Çünkü unutulan yer, bir gün unutur…

Umarım geç kalmazlar.