Bizans’ın “Kaybederim korkusu ile etrafını çevirdiği İstanbul’un sularından bugün birçok çıkış var.

 İstanbul’un kuruluşunun kesin tarihi bilinmiyor, üç bin yıl diyen de var dört bin yıl diyen de…

Bizi ilgilendiren  kuruluşu değil , kurtuluşu…

Müslümanlar da Peygamber Efendimiz zamanında bu ülkenin peşine düşmüş. Mekke ve Medine’den  İstanbul’a kadar gelerek bu uğurda şehit olmuşlar.(Eyüp Sultan hazretleri en bilineni ama aslında İstanbul’da 30 civarında sahibi var.) Fatih Sultan Mehmed’e kadar hemen her Osmanlı padişahının da biricik gayesi olmuş İstanbul.

 İşte tarih boyunca hedef olduğunu bilen Bizans, şehri tümüyle surlarla çevirmiş. 1453’teki o çağı kapatıp çağ açan muhteşem çağı sonrasında bizim olan İstanbul’u çeviren surlar da anlamını yitirmişti bir bakıma. Çünkü İstanbul kabına sığmıyor ve sürekli genişliyor. Bu yüzden de sur dışına çıkmak için 60’tan fazla kapı açıldı. Bugün bulunduğu semtlere adını da veren bazı kapılar şunlardır:

 Altın kapı, Yedikule kapısı, Edirnekapı, Eğrikapı,Belgrat kapı,Silivrikapı, Mevlanakpaı, Ahırkapı, Çadladıkapı, Yenikapı, Topkapı,Sulukule Kapısı, Balat Kapısı, Fener Kapısı, Kayalık Kapı, Eski ve Yeni Aya Kapıları, Cibali Kapı, Odun Kapısı, Unkapanı Kapısı, Zindan Kapı, Lazaros Kapısı, Saray Kapısı, Langa Kapı, Emilianos Kapısı, Samatya Kapı.

TULUMBACILAR OCAĞI: Osmanlı Devleti zamanında İstanbul’da artan yangınlara karşı 1720 yılında Yeniçeri Ocağı askerleri ile kurulan itfaiye teşkilatıdır.  Tulumbayı sırtlarında taşıyanlara uşak, tulumba takımının ağası ve yol göstericisine fenerci denirdi. Borucu, su sıkılan boruyu taşır ve alevlere su sıkardı. Kökenci borucunun kullandığı boruyu tutarak düşmemesini sağlardı. Horrtumcu ise hortumları kullanırdı. Tulumbacılar Yeniçeri Ocağının sağlam ve çevik olanlardan seçilirdi. Yeniçeri Ocağının 1826 yılında kaldırılmasının ardından Tulumbacılar Ocağı da kaldırıldı. Ancak aynı sene içinde çok geçmeden yangınlar yine baş gösterince Tulumbacılar Ocağı tekrar gündeme geldi. Bu sefer Yeniçeri Ocağı yerine kurulan Asakir-i Mansure-i Muhammediyye ordusuna bağlı olarak Yangıncı Taburları kuruldu. Bu yeni ekibe Yangıncılar denmesinin sebebi Tulumbacıların Yeniçerileri hatırlamasıydı. 1827 yılında yangınlara aksamadan müdahele edilmesi için yangıncılar bir müdüriyet şeklinde teşkilatlandırıldı. 1923 yılında ise İtfaiye teşkilatı adını alıp belediyelere devredildi.

 Bir sonraki sayıda buluşmak ümidiyle…