Kendi egosu söz konusu olduğunda hemcinsini de hesaba katmanın gerekliliğini hesap etmekten bahsetmiştik bir önceki yazımızda… Bu o kadar önemli bir gerçektir ki atasözümüze konu olmuştur: “İğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır.” Evet aynen öyledir. Başkasına çuvaldızı batırmak kolaydır. Ama hele sen önce kendine çuvaldızdan çok çok ince ve küçük olan iğneyi batır bakalım. Acısı nasılmış bir hisset. Eğer sen o minnacık iğnenin acısına dayanabilirsen, o zaman başkasına ondan daha iri olan çuvaldızı da batırmaya yönelebilirsin.

Bak gördün mü? Kendine bir iğneciği bile batıramıyorsun. O zaman karşındakine nasıl o koca çuvaldızı reva görebiliyorsun? Onun da bir can taşıdığını nasıl hesap etmiyorsun? Bu insanlığa sığar mı? Kulluğa sığar mı? Arkadaşlığa sığar mı? Hem o da senin gibi aynı şekilde düşündüğünde onun da sana pervasızca getirip çuvaldız batırmasını ister misiniz? Öyleyse eline çuvaldızı aldığında bu gerçeği düşünmelisin. Ve bu bağlamda “Kendine ağır geleni, başkasından isteme.”

Eğer bir yükü sen kaldıramıyorsan, başkasının kaldırmasın da istememelisin. Eğer senin kendine zor gelen bir tutum ve davranış varsa bunu başkasından da beklememelisin. Sen herhangi bir ortamda hakkının yenilmesini istemezsen sen de başkasının hakkını yememelisin. Sen haksızlığa uğramaktan nefret ederken, kimseye haksızlık yapmamalısın. Bu konuyla ilgili şu iki atasözünü de unutmamalısın: “Kendine istemediğini başkasına isteme.” “Her istediğini söyleyen, istemediğini işitir…”

Velhasıl empatik anlayış insanları birbirlerine yaklaştırma, iletişimi kolaylaştırma özelliğine sahiptir. İnsanlar kendileriyle empati kurulduğunda başkaları tarafından anlaşıldıklarını ve kendilerine önem verildiğini hissederler. Yapılan başka bir araştırmada; kaygı, depresyon, çocukları ihmal etme ve saldırganlık ile empati kurma arasında olumsuz ve zıt bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Suç işlemiş kişilerin empatik ilgi ve becerilerinin suç işlememiş olanlara göre daha düşük olduğu belirtilmiştir. Sağlıcakla kalınız.