Günlük hayatımızda dikkat edeceğimiz bazı görgü kuralları vardır.
Bunlara hem kendimiz dikkat etmeliyiz, hem de çocuklarımıza öğretmeliyiz.
Bu kurallardan bazıları şunlardır; Sokakta sokağa tükürmemeli, çöp atmamalı, tiksindirici çirkin şeyleri gelişigüzel atmamalı, çöp kutularına atmalı, ihtiyarlara, hastalara her zaman öncelik vermeli, ihtiyaçları varsa yardımcı olmalıdır. Taşıma araçlarında, inip binerken kimseyi rahatsız etmemeli, gençler yaşlılara ve hastalara yer vermeli. Alışverişte, malın görünüşünü, kalitesini bozacak şekilde dokunmamalı. Fiyat konusunda fazla ısrar etmemeli. Satıcı müşterisinin memnun olacağı hal ve harekette bulunmalı.
Toplu yerlerde, düğün cenaze ve bayramda daha hassas, nazik olmalı. Yere ve zamana göre uygun tavır takınmalı. Cenazede, cenaze sahiplerinin üzüntüsünü paylaşmalı, maddi ve manevi, üzerine düşen yardımı yapmalı, teselli edici söz ve davranışlarda bulunmalı. Komşulukta, komşularla iyi geçinmeli, karşılıklı yardımlaşmalı dert ve sevinçlerine iştirak etmeli, her karşılaştıklarında selamlaşmalı, hal hatır sormalı, birbirinden isteklerini temin etmeli, gürültü, çöp, rahatsız edici kokulu ve benzeri şeylerle komşuları rahatsız etmemeli. Hasta ziyaretinde, ziyarete giderken meyve veya çiçek gibi hediye götürmek iyi olur… Hastanın yanında asık suratlı durmamalı, güzel şeylerden bahsetmeli, iyileşmesi için dua etmelidir! Telefon eden önce kendini tanıtmalı, kısa ve öz konuşmalı, her yerde ve her zaman hep nazik ve kibar olmalıdır. Argo ve nahoş konuşmamalıdır.

   Konuşurken, konuşanın sözünü kesmek nezaketsizliktir. Eve girerken, besmele ile ihlas suresini okuyarak girmeliyiz. Sağ ayakla içeriye girip, selam vermeliyiz. Her işe besmele ile başlamaya alışmalıyız. Birinin evine girerken, izin istemek gerekir. Kapının zilini çalarak veya seslenerek, izin istemelidir. İzin üç defa olur, üçüncü defa da ses yoksa, dört beş dakika kadar bekledikten sonra gitmelidir. Kapı aralanırsa, aradığını sormadan önce, kendini tanıtmalıdır.

Bir sonraki yazımda buluşmak üzere hoşça kalınız.