Vaktiyle iki kardeş vardır. Büyüğü Halil, küçüğü İbrahim. Halil evli çocuklu, İbrahim bekardır. Ortak bir tarlaları vardır bunların. Ne mahsul çıkarsa, iki pay ederlerdi. Böylece geçinip giderlerdi… Bir yıl yine buğdayı harman yapıp ikiye ayırırlar. Halil teklif yapar kardeşine, “Ben gidip çuvalları getireyim. Sen buğdayı bekle” İbrahim “peki abi” der. Halil ambara gider. O gidince, İbrahim içerden, “Abim evli, onun evine daha çok buğday lazım” der.

Kendi payından onunkine atar. Az sonra Halil gelip; “Haydi İbrahim ! önce sen doldur da ambara taşı” der. İbrahim kendi yığınından bir çuval doldurup düşer yola. Bu defa Halil, içinden, “ben evliyim, kurulu bir düzenim var ama kardeşim bekar. O daha çalışıp para biriktirecek, ev kurup evlenecek” der. Kendi payından onunkine atar. Akşam olur, karanlık basar. Görürler ki bitmiyor buğdaylar. Halk Teala bu hali çok beğenir. Buğdaylarına bir bereket verir. Günlerce taşır, bitiremezler, aksine çoğalır buğdayları. Dolar taşar ambarları. Bugün “Bereket” denilince gayriihtiyarlari bu kardeşler akla gelir. Halil İbrahim bereketi…

Nasıl yaşarsan onurumuzu her zaman teyakkuzda olarak, fikri çalışmalarla zenginleştirerek ve fiilen de sağlam durarak koruyabiliriz. Bugün varız yarın yokuz… Hata yapmaya yoldan çıkmaya  vakit de yok, izin de… Zaten bu içsel gerilim de yapar, huzur da vermez. Son nefesimiz kelime-i şehadet olursa bu ahretin müjdesidir. İnsanın ölüm tarzı onun hayat tarzını yansıtır. Mümin olarak hayata veda etmiş bir bedeni yüzünden okuyabilirsin… O insanın  hayatını uyanık, farkında ve iman üzere bulunduğunu anlayabilirsin. Yüzüne nur iner. Bedenin etrafında güzel kokular hissedilebilir.  Yakınına gelirsen sessizliği hissedersin. Keder değil sessizlik. Kişi her ne idiyse, üzgün, sevecen, öfkeli tutkulu, merhametli… O enerji tüm hayatın titreşimini içerir. Bir veli zatın ölüm anında yanında bulunmakta büyük lütuftur. Onun enerjisiyle dalmak müthiş ilhamdır. Ne hoş bir güzelliği vardır, hafif adımlarla dünyadan gülümseyerek gidenlerin kimseye kötülüğü dokunmadan yaşayanların, onurlu bir hayat sürenlerin… Bir sonraki sayıda buluşmak ümidiyle…