Kimseye zararın, azarın ve nazarın değmesin. Zara verici olmak iyi değildir. Kimseyi incitme! Biri seni incitse de sen onu incitme ki, büyüklüğün nişanı budur. Kendini alim sanan cahilden, karakteri bozuk olan insandan aslandan kaçar gibi kaç! Yanına gelenlere değer ver. Kıymet bilmeyen kimsenin yanına kimse gelmek istemez.

Sana yapılan iyilikleri asla unutma. İyi huyu ve iyi kişiliği meslek edin, kötü huylardan uzak ol… tecrübeli, şefkatli, iyilik sever dostların sana öğüt verirlerse öğütlerine kulak ver. Öğüt veren böyle dostların yanına yalnız olarak git ve öğütlerinden nasibini al. Çünkü faydalı öğüt yalnızken verilir.

Bir konuda bilgin çok olsa da bilginle gururlanma. Ne zaman sana bir iş düşse, iyice bilsen ki sen o işi başarabilirsin yine de bilene sormadıkça o işe başlama. Kendi bildiğine göre gitme.akıllı, tecrübeli yaşlılarla iyilik sever ve şefkatli insanlarla yani o işin ehli ile istişare et, sonra o işe el at… ihtiyaç sahibi biri senin yanına gelecek olsa, onun ihtiyacını gidermeye çalış, emeğini ondan esirgeme. Bu, düşmanın veya seni çekemeyen biri olsa da farklı davranma. Ola ki o düşmanlık dostluğa dönüşebilir.

Sözü yerine uygun olarak söyle, yeri değilse o sözü söyleme. Çünkü beğenilen sözü, hem söyleyene hem de işitene faydası vardır. Uygunsuz sözün zararı da böyledir. Öfkelenme! Biri sana öfkelenip sert söylerse sen ona yumuşaklıkla cevap ver. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: “Yumuşak davran! Sertlikten ve çirkin şeyden sakın! Yumuşaklık inanı süsler, çirkinliği giderir.”, “Kendisine yumuşaklık verilen kimseye dünya ve ahiret iyilikleri verilmiştir.” Ve “Allahü Teala dünyalığı, dostlarına da, düşmanlarına da vermiştir. Güzel ahlakı ise, yalnız sevdiklerine vermiştir.”

Hadis-i şeriflerde buyururdu ki: “Allahü Tealanın en sevdiği iş , elbise vererek veya doyurarak veya başka bir ihtiyacını karşılayarak, bir mümini sevindirmektir. Allahü Tealanın farzlardan sonra en çok sevdiği iş bir mümini sevindirmektir.”