“Sevda dertli eder insanı” derler,

Gam benimdir, çile benim kime ne?

“Yakar da dumanı görünmez” derler,

Ateş benim, duman benim kime ne?

İsterse olmasın hasretin eşi,

İsterse doğmasın sabah güneşi.

Benim için yoksa, dünyada eşi,

O yar benim, ben severim kime ne?

Sevmek lâl edermiş kimi insanı,

Aşık, bazen dilsiz olur kime ne?

Gölgesiz ağaca benzermiş canı,

Gövde olsam, yaprak olsam kime ne?

Kendini bilmeyen aşar bendini,

Sırılsıklam aşık isem kime ne;

Nasib-i dediğin şaşmaz kendini,

Şaşar ise, düşer ise kime ne?