Hatırlıyorum da.
Yerel seçimlerde ve hemen sonrasında,
Seçilen belediye başkanları,
İlk olarak çalıştıkları veya çalışmadıkları hemen her kesimle,
Kahvaltıda, yemekte bir araya gelirler.
Mesela Başkanlar özellikle seçimlerden önce aday olduklarında ve
Hemen seçimden birkaç ay sonra yaparlar.
Ki kendilerinin çok mahir olduğunu, kimseye ön yargılı olmadıklarını,
Hatta kendilerine danışmadan haber yapmamalarını rica ederler.
Kendilerine danışılmadan sorulmadan yapılan,
Haberlerin hem kendilerini hem de basın mensuplarını,
Sıkıntıya sokabileceğini dile getirir.
En sonunda döner derler ki;
Biz hepinizi, halkımızı şehrimizi seviyor,
Allah korkusu ile önümüzde ki sorunları çözerek,
Halka hizmet noktasında,
“Tüyü bitmemiş yetimin hakkını koruyarak”
Çalışacaklarına söz verirler.
Eh işte söz verirler.
Ama sonrasında o koltukta ne vardır bilinmez.
O sözlerin çoğu çoğu isimler tarafından nedendir unutulur.
İlk basın mensupları ile genelde ortam gerilir.
Yazılan hatta yazılmayan her konu gerilim nedenidir.
Bizim siyasetçiler nedendir bilinmez.
Belediye veya Milletvekili koltuğuna oturduktan sonra değişirler.
Şimdi bu yazımla bizi belediyeleri yargıladığımı sanmasın.
Bizimki hatta bizimkilerde böyle oldu demiyorum.
Benim işim tarım ancak.
Tarım haberini yaparken öyle haberler,
Öyle başkanlar vekillerle karşılaşıyoruzki!
Bazen Eli öpülesi başkanlarla karşılaşıyoruz.
Bazen ise yok artık. Bu kadar da yapamaz
Dediklerimiz deoluyor.
Neden bu yazı…
Önümüzde yine bir yerel seçim süreci başlayacak.
Her adayın aynı hatalara düşmemesini dilerim.
Ya da basın mensuplarının daha özgür,
Daha maddi vemanevi sorunlardan arındırılmış,
Fikirlerini, düşünce ve haberlerini,
Dilediği gibi ama doğru, tarafsız, dürüst yapacağı,
Döneme kavuşması umuduyla…