Çünkü 2020 hayalimizde böyle değildi!

insanlık; zaman ilerledikçe, teknoloji geliştikçe elindeki imkanları Dünya şartlarını daha iyi hale getirmek için kullanır diye düşünürken;

Ölüme, hastalıklara çareler bulunur, savaşlar son bulur, ulaşım ışık hızında hızlı olur herkes sevdiğine kavuşur, hatta fakir zengin diye bir şey kalmaz ve eğitimli insanlar olur deyip nefes alan bir Dünya düşlerken...

CEHALET ve VAHŞET ilmin bilimin önüne geçti!

Teknolojik İmkanlar güç sayıldı, güçsüz insanlara karşı kullanılmaya başlandı.

Diğer yandan Dünya’da üretmek yerine tüketmekten ve kirletmekten Dünya’ya yaptığımız zulmden dolayı iklimler değişmeye başladı, afetler arttı. En büyük örneği; Türkiye’nin 3 ya da 4 katı büyüklükte bir ülke cayır cayır aylardır içinde tüm canlarıyla yanıyor..felakete sürükleniyor!

İki büyük ülke dişe diş, cana can deyip masumları düşünmeden savaşa hazırlanıyor..

Bir ülke ise, masum canlara kıyıyor çocukları diri diri yakıyor öldürüyor ve kimse hiç kimse birşey yapamıyor!

Taciz, tecavüz, insan öldürmek gibi kavramlar normalmiş gibi görülüyor, önüne geçilemiyor.

Bir yandan ise sevdiklerimizi yitiriyoruz..

İnsan kendi yarattığı şeylerin esiri oldu ve hırslarına yenik insanlar dünyanın sonunu hazırlıyorlar.

Asıl cehalet, asıl sona gidiş bu değil mi?

Umarım bu ve bundan sonraki yılları sevmek için nedenlerimiz yaşama sebeblerimiz olur..

Yeşim Saritaş