Çok değerli Haber Expres Gazetesi okuyucuları, hepimiz bizim bilgimizin, arzumuzun, isteğimizin, tercihimizin dışında Rabbimizin verdiği can ile doğup büyüyüp ve bize verilen süreyi yaşayıp ölüyoruz. Peki, bize ömür denilen bu hayat içinde verilen süre içerisinde ne yapıyoruz? Yani hayatta yaşıyor iken ne yapıyoruz?Kendimiz için olduğu kadar bulunduğumuz toplum için ve daha ilerisi insanlık için bir şeyler yapmak ve Allah’ın rızasını kazanarak ömrümüzü tamama erdirmek için mi bu süreyi kullanıyoruz? “Biz öldükten sonra bizden kalacak şey ne olacak?” diye bir düşüncenin içinde olduk mu? Yoksa milyonlarca canlıda olduğu gibi geriye sadece bir mezar taşı ve toprak olmuş bir beden mi kalacak? Muhtemelen öyle olacak… Ama bir düşünürsen bir de arkanda bırakmış olduğun bir miras var… Bu miras mal, mülk, tarla, tapan vs. değil… Sen öldükten yüzyıllar sonra bile adından bahsettirecek bir miras. Bu dünyada kalıcı bir iz bırakmak yani… Şair Baki’nin de dediği gibi: Avazeyi bu aleme Davud gibi sal, Baki kalan bu kubbede hoş bir sada imiş” O halde sadanı hoş tut ve yüzyıllar boyunca yaşa… Ama çoğumuzun bu dünyadaki en büyük amacı rahat bir hayat sürmek… Dertsiz tasasız bir hayat sürmek… Siyah olmadan beyazı fark edemediğimiz gibi gece olmadan gündüzü fark etmediğimiz gibi dert ve sıkıntılar olmadan da huzurun nasıl farkına varabiliriz? Öyleyse bizim gerçek bir amaca hizmet etmemiz lazım. Kendimize gerçek bir amaç belirlemeliyiz. Bunun için bu dünyanın yaratılışının gayesini, insanın da bu dünyaya geliş gayesini kesinlikle anlamalı idrak etmeliyiz... İmam-ı Rabbani hazretlerinin oğlu Muhammed Masum hazretleri buyuruyor ki: AllahuTealayı tanımaktan maksat ona onun istediği şekilde doğru ibadet etmektir. Bu gök kubbede hoş bir sada bırakabilmek için elimizden geleni hatta elimizden gelenin fazlasını yapmak durumundayız. Böyle bir dert sahibi olmalıyız. Büyük bir dert olsa da bu aleme hoş bir sada bırakmak için değmez mi?