Gelecek öyle arkamıza yaslanıp rahatça bekleyecek kadar uzak değil ki…

Yıkım, yenilik, dönüşüm, değişim ve rekabet… Binlerce yıllık kadim kavramların kimlik değiştirdiğine şahit olmadık mı?

Bizler bu süreçte aynı denizdeyiz bu kesin fakat aynı gemide miyiz yoksa farklı gemilerde miyiz? Bunları sorgulamak gerek miyor mu?

Hiçbirimizin bilemedim, göremedim ve düşünemedim deme lüksünün olmadığı bir dönemden geçiyorsak eğer;

Normal dönemlerin kalıpları içinde bakma lüksümüz yoksa eğer;

Bütün bunlar; her alanda dikkatli olmayı, işimizle ilgili trendleri bilmeyi,geleceğin ipuçlarını görebilmeyi, yeni çağın getirdiklerini takip etmeyi, doğru bir ihtiyaç analizi yapmayı, risklerimizi çok iyi yönetmemiz gerektiği bir yolculuk değil mi?

Ne için ve Neden değişime ihtiyaç var? (Why, Whatfor?) Deyim yerindeyse “dil ağrıyan dişe gider” misali her iki sorunun cevabı şahıslara, şirketlere göre elbette farklılık göstererek yol haritalarını çok net ifade etmelerine ışık olacaktır.

Eskiyi yıkmadan, paradigmaları değiştirmeden yeniye yer açılmadığını çok net farkettiğimiz bu dönemler, “zor oyunu bozar!” atasözünü en iyi ifade eden örneklerden biri olarak anlatılacaktır.

Dijital dönüşüm bizi yarına bağlayacak bir köprü ve bu köprünün dizilecek çok taşı var; taşları dizebilecek potansiyelimiz de...

Dijital dönüşüm hayatımızı ve işlerimizi hakikaten çok değiştirecek ve dijitale yapılan yatırımların her birinin getirim süresinin hesabının da yapılması gerekir. Yani benim attığım taş ürküttüğüm kurbaya değecek mi? 

İş dünyasında dönüşüm için geleneksel iş yapış şekillerinden ivedelikle sıyrılmamız gerekiyor. Hemen hemen her sektörde rutin ve tekrarlı işlerimizi devredeceğimiz otomasyon gümbür gümbür geliyor. Görmezden gelmek mi ? Büyük hata olur.

Mevcut işgücüne, yeni teknolojilerle çalışabilecek beceriler ve birçok alanda yetkinlik kazandırmak gerekiyor.Çünkü; ekonomi, endüstriler, şirketler her an evrimleşiyor ve gelişen teknoloji bir yandan yeni iş kollarının oluşmasına bir diğer taraftan da bazı iş kollarını yavaş yavaş yok olmasına sebep. Dolayısıyla bugün büyük başarılar kazandıran yetkinlikler yarın hiçbir işe yaramayabilir.

Pandemi döneminde öncelikli ihtiyaç ve beklentilerin büyük bir çoğunluğu değişti. Şirketler ne yaparsam ayakta kalırım öngörüsüyle yola çıkarak yeni değerler üreterek gelirlerini arttırma çabası içindeler. Müşteri eğilimlerini okuyarak yeni ürün,farklı ürün,  yeni hizmetler ve yeni satış kanalları sunarak yeni gelir kapıları açmak için kolları sıvadılar. Shell; akaryakıt istasyonu fakat cafe gibi bir ortam sizi karşılıyor ve cafedeki gibi kahve içme konforunu yaşatıyor.  Migros; perakende şirketi. Gönder al diye bir ürün çıkardı ve para transferi yapıyor.

Bu günlerde anladık ki;  düne kadar sahip olduklarımızı zenginlik olarak düşünürken, şimdi ise sahip olduklarımız dönem dönem ayaklarımıza ağırlık prangaolduğunu daha net farkettik.  Eskiye dair bütün zincirlerden kurtulmak ve yeniyi kucaklamak adına ruhumuzu, beynimizi ve iş yapış şeklimizi eğitmemiz gerekiyor.

 Güzel yeni ”başlangıçlar“ genellikle acı verici ”sonlar“ı takip ederler. Bugün hayatınızda sonlanan her neyse o yepyeni bir başlangıcın öncüsü olması dileğimle, sağlıkla kalın.