İnsanlar doğarlar yaşarlar ve ölülüler. Bütün canlılar için bu böyledir. Mademki doğduk bir gün ölüceğiz. Zaten doğum ölümün habercisidir. Bu hayatımızın değişmez bir gerçeği. Ancak bir geçek daha var ki o da hayatta hangi yaşta olursak olalım her yaşın ayrı bir özelliği vardır. Önemli olan hangi yaşta olursak olalım hayata olumlu bakmak ve her yaşı en güzel bir şekilde yaşamaya çalışmaktır. İnsan fiziki olarak yaşlansa bile her zaman hissettiği yaştadır. Bazıları ne kadar genç olsalar da kendilerini yaşlı hissettiği gibi, bazıları da ne kadar yaşlı olursa olsun kendisini genç hisseder ve hayatını öyle yaşar. Bu tamamen hayata bakış açısından geçer.

Ben her zaman şunu söylemişimdir, hiçbir zaman unutmamamız gereken bir şey var: hangi yaşta olursak olalım akşamleyin takvimden kopardığımız bir yaprak nasıl bizi ölüme bir adıma daha yaklaştırıyorsa ertesi gün doğacak olan güneşin ve günün bize güzel günler vaat etiğinde olan inatçıdır… Yeni günün neler vaat etiğini nasıl yeni hayaller, nasıl yeni umutlar ve nasıl güzellikler getireceğini hiçbir zaman aklımızdan çıkarmamamız gerektiğidir. Hayata olumlu bakanlar ve neşeli olanlar zaten hiç yaşlanmazlar. Ben her zaman yaşlılar gibi neşeli olan ve hayata olumlu bakan yaşlıları sevmişimdir.

Yaşlanmak, yaş almak ve ihtiyarlamaktır. Zaten olması gereken de bu. Yeter ki bunu kabullenelim. Gençlik nasıl bir hayatın devreyse yaşlılıkta hayatın bir devresidir. Akıllanmak. Olgunlaşmak dönemidir. Yıllar cildi buruşturur ancak ruh, heyecanların bitmesiyle buruşur.

İnsan kendine olan güveni kadar genç, kuşkusu kadar yaşlı, cesareti kadar genç, bezginliği ve yaygınlığı kadar yaşlıdır. Kişi fazla yaşamış olmakla yaşlanmaz. Kişileri yaşlandıran ideallerin ve hayallerinin bitmesidir. Komşum 60 yaşından sonra bir yüksekokul bitirdi. Komşudan yaşı daha fazla olup böyle yüksekokul okuyan çok kişi biliyorum. Kişi kalbi sevdikçe, neşeli oldukça, güzellikleri fark ettikçe, kafası yeni şeyler keşfettikçe ve şükrettikçe daima gençtir.

Sağlık ve esenlik dileklerimizle.