Bir araştırmacı, kırlangıçları gözetlerken .ok ilginç verilere ulaşıyor. İşte hepimizi şaşırtacak, ibret alabileceğimiz kırlangıçların hayatlarından bir kesit.

Yaşadığımız yerde bir bahçede bir kırlangıç yuvası var; Üç yavru, kafaları dışarıda, gagaları açık, anne ve baba gidip gelip yiyecek getiriyor ve ayrı zamanlarda geldikleri için birbirlerini göremiyorlar. Anne birinci yavruya yem veriyor, birazdan baba gelip ikinciye, anne tekrar geldiğinde üçüncüye, baba gelip birinciye inanılır gibi değil, sırayı hiç şaşırmadılar: Adalet  .

Akşama doğru baktım ki yuvaya siyah bir kedi yaklaşmış. O ufacık ana baba canhıraş bir şekilde dalıp, çıkıp kediyi uzağa kadar kovaladılar: Cesaret. Bahçe sahibi şunları anlattı: Bahar başlarında göçten döndüklerinde yuvanın bulunduğu bölümün kapalı olduğunu görünce, bahçe görevlisinin kaldığı odanın camını tıklayarak onu uyandırmışlar: Zeka.

Sabahları su içmek için fıskiyenin üzerinde dolaşıp çığlıklar atıyorlardı, ta ki fıskiye açılana kadar. İletişim yuvalarını öyle bir yaparlar ki yıllarca dayanır: Kalite. Yazları sıcak ülkelere göç ederler. Yenilik ve değişim. Onların yaptığı yuva, diğer kuşların saman çöplerini üst üste koyarak yaptığı zayıf yuvalara hiç benzemez. Benzer bir yuva yapabilen başka bir kuş yoktur.: Farklılık.

Hiç kırlangıçları bir yerde pineklerken hatırlıyor musunuz ? Devamlı uçarlar: Çalışkanlık inanılmaz hızlıdırlar. su zerresini havada yakalarlar: Hız. Binlerce mil uzaktan hep aynı yuvaya dönerler. Ömürlerinin sonuna kadar yuvalarına bağlıdırlar: Vatan, yuva sevgisi Böyle güzel özelikleri olan kuşlar sevilmez mi ?

Bu özellikleri bir de insan da düşünün; Adaletli, cesaretli, zeki, akıllı, iletişim kurabilen, yenilikçi, farklılık üreten, çalışkan, hızlı ve vatansever... Böyle bir insanı sevmeyen olur mu ? Tabiata dikkatle baktığımız zaman bizi tefekküre sevk edecek nice örnekler var. Gelecek sayıda buluşmak üzere hoşçakalın