Mevlana Celaleddini Rumi hazretlerinin meşhur beyti vardır. Hani derki; ' Şefkat ve merhamette güneş gibi ol.' Niçin güneş gibi olmak? Güneş aslında ısı ve ışık kaynağımız. Kendi enerjisini kendi içinde üreten orta büyüklükte sarı bir yıldızdır Güneş. Diğer yıldızlardan tek farkı hemen yanı başımızda olmasıdır. Peki Güneşsiz bir dünya düşünebilir miyiz? işte buna 'Evet' diyemeyiz.
Çünkü mevsimler onunla olmakta, baharda yapraklar onun sayesinde açmakta, kışın bembeyaz kar onun sayesinde yeryüzünü donatmakta. Kısaca kainattaki canlılık onun sayesinde olmaktadır. O doğduğunda bütün ışıklar anlamsızlaşır. O battığında hiçbir ışık onun yerini alamaz. Gece denilen karanlık dünyayı kaplar. O dünyaya göre yörüngesinden bir santim fazla uzaklaşsa yeryüzü donup buz keserken, bir santim fazla yaklaşsa yanar kül oluruz.
Güneş ki dosta da düşmana da, canlıya da cansıza da aynı derecede ısı ve ışık verir. Siz ona ister kızın ister bağırıp çağırın. O yine her sabah size ufuktan gülümser. Yazın sizi terletse de bütün sebzelere meyvelere, bitkilere ağaçlara can verir. Kışın sizi dondursa da, atmosferi mikroplardan arındırır, yeryüzünü suya kandırır. Baharda suya hasret topraklara can verir. O bu iyiliğini bütün dünyaya yayar...
Bütün dünyayı sayılamayacak kadar faydasıyla kuşatır. Bunun için hiçbir şart koşmaz. Hiç kimseye iltimas etmez hiç kimseye ayrıcalık tanımaz. Dünyaya hayat veren Güneş ne enteresandır ki Yüce Allah tarafından dünya için var kılınmıştır. Güneşin girmediği yer, uğramadığı mahal olamaz. Işığı da, ısısı da, enerjisi de, faydası da herkesi kuşatmıştır. İşte Mevlana Celaleddin-i Rumi hazretleri şefkat ve merhamet konusunda nasihat ederken herkese bu kadar merhametli ol herkese bu kadar şefkatli ol diye öğüt vermektedir. Sende eğer ideal bir hayat süreyim diyorsan insanlarla ikili ilişkilerde iletişiminde görüşüp konuşmanda şefkat ve merhamet duygusunu hep yanında taşı. Her türlü duygudan fazla olsun o duygu, demektedir.